Stanisław Staszic (1755-1826)
Był mieszczaninem, synem burmistrza Piły. Po ukończeniu seminarium duchownego w Poznaniu wyjechał na studia zagraniczne. W Paryżu poświęcił się naukom fizycznym i przyrodniczym, poznając głośnego wówczas filozofa Buffona, autora wielotomowej Historii naturalnej i świeżo wydanych Epok natury, przedstawiających ewolucyjny tok dziejów świata.
Po powrocie do kraju Staszic został wychowawcą synów Andrzeja Zamoyskiego. O ile pobyt w Paryżu ukształtował naukowe zainteresowania Staszica, to znajomość z Zamoyskim uczuliła go na kwestie polityczne. Zamoyski był bowiem postacią znaczącą. W czasie bezkrólewia po śmierci Augusta III zwolennik Poniatowskiego, został po jego elekcji mianowany kanclerzem wielkim koronnym. Zrzekł się demonstracyjnie tego urzędu w roku 1767, po brutalnej ingerencji Rosji w wewnętrzne sprawy Polski i porwaniu trzech opozycyjnych senatorów. Mimo to nie odsunął się od działalności politycznej, przygotowując z gronem współpracowników projekt kodeksu praw. Miał więc Staszic możliwość obcowania z politykiem wybitnym i człowiekiem prawym; miał też dostęp do jego bogatej biblioteki, zawierającej europejskie dzieła z zakresu prawa, ekonomiki, polityki, edukacji.
Po trzecim rozbiorze (1795) Staszic zajął się badaniami geograficznymi i geologicznymi, które kontynuował w początkach następnego stulecia (odbył m.in. wyprawę geologiczną w Tatry).
W roku 1800 został Staszic członkiem utworzonego wtedy Towarzystwa Przyjaciół Nauk, później zaś jego prezesem; sfinansował budowę siedziby Towarzystwa (tzw. Pałac Staszica) i był inicjatorem postawienia przed Pałacem pomnika Mikołaja Kopernika. Ponadto organizował szkolnictwo zawodowe, górnictwo i hutnictwo; założył Towarzystwo Rolnicze Hrubieszowskie, a chłopom w swych dobrach nadał ziemię na własność.
Równie bogaty jest dorobek pisarski Staszica. Oprócz rozpraw politycznych i społecznych (Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego..., Przestrogi dla Polski...), są w nim tłumaczenia prac naukowych (m.in. Epok natury Buffona), dzieł literackich (m.in. Iliady Homera), są też oryginalne prace literackie i naukowe z dziedziny geografii, geologii i statystyki (m.in. dzieło O ziemiorództwie Karpatów i innych gór i równin Polski).
Uroczystość nadania sztandaru szkoły .
Uroczystość nadania i przekazania sztandaru szkoły miała miejsce w dniu 5 maja 2010 roku z inicjatywy dyrektora szkoły Pana Mikołaja Błaszczyka. Ceremonii poświęcenia dokonał Biskup Diecezji Zielonogórskiej Paweł Socha , a wśród gości i darczyńców swoją obecność zaznaczył także Lubuski Kurator Oświaty Pan Roman Sondej. Głównymi fundatorami sztandaru byli : Burmistrz Miasta i Gminy Wschowa Pan Krzysztof Grabka, Rada Rodziców w Osowej Sieni, Firma "Werner Kenkel" Krzycko Wielkie, Firma "Elektrobud" Wschowa, Bank Spółdzielczy Wschowa, Pan Jarosław Tarka, Pan Zbigniew Tarka, Firma "JAROM " Wschowa, Firma "Osoweks" Osowa Sień, Firma "MARMORIN" Wschowa, Zakład Produkcyjny "MARINO" Wschowa.
